Evolutie doorheen het jaar

Ik heb een hele evolutie gemaakt doorheen het jaar.

Ik heb het gedurfd om 2 keer mee te spelen in voorstellingen.
Een eerste keer in het Sintfeest, een tweede keer bij de voorstelling van de 3 rovers.
Dit was het doel dat ik mezelf voorop gesteld had en bij deze heb ik het bereikt.

Op beeldend vlak ben ik ook gegroeid. Ik kan mooie grote aanzetten maken zie de kls. dan naar eigen smaak kunnen aanpassen, bewerken,...

In verband met taal ben ik een stukje gegroeid in het expressief vertellen van verhalen. Ik bereid mij verhalen die ik ga vertellen zeer grondig voor zodat ik voor mezelf weet waar ik de nodige intonatie,... moet leggen.

Op gebied van beweging heb ik enorm veel ervaring opgedaan.
Op maandag 17 mei ben ik mee op sportdag gegaan.
Mijn stagementor heeft mij alles zelf laten begeleiden zodat ik ervaring zou opdoen bij het participeren van een sportdag.
Ik heb hieruit geleerd dat ik mij niet te strikt moet houden aan de vooropgestelde activiteiten door de bewegingsleerkracht, maar zelf ook nieuwe dingen mag uitproberen met het vooropgestelde materiaal.

Het was een zeer leerrijk jaar, hopelijk wordt volgend jaar even leerrijk!

Groetjes,
Kelly

Het groeiend kunstobject

Voor de stage was een van de stageverwachtingen om een groeiend kunstobject uit te werken.
Hier is mijn reflectie van het groeiend kunstobject:

Omdat ik voor een meetactiviteit een reuze grote kameel wilde maken, leek het me een leuk idee om de kameel te gebruiken en hem een tweede leven te geven als aanleiding voor het groeiend kunstobject.De kleuters waren onmiddellijk 'wild' van de kameel.

Tijdens de brainstorm hadden ze tientallen ideeën. Ik noteerde deze dan op een flap.De flap werd meegenomen naar de opstart van het groeiend kunstobject. Ik liet de kls. samen beslissen wat ze wilde doen met de kameel. Ik gaf hen een groene stift en ze moesten om beurt omcirkelen wat ze wilde doen.
Uiteindelijk kwam schilderen als winnaar uit de bus.De kleuters begonnen te schilderen. Ik liet ze vrij in het kiezen van de kleuren.

Twee kleuters kozen voor bruin. De andere twee kleuters kozen voor rood, geel en blauw.
Tijdens het volgende keuzeproces wilde de kleuters graag een woestijn maken voor de kameel. Mijn stagementor gaf me gekleurd zand dat ik mocht gebruiken. Ik verdeelde de zakjes zand in verschillende strooipotjes terwijl de kleuters de kartonnen plaat insmeerde met behangerslijm. Als de plaat helemaal was ingesmeerd, namen de kls. de strooipotjes en strooide de hele plaat vol met gekleurd zand. Kameel had nu een heel kleurrijke woestijn waar hij in stond.

Na het schilderen en het maken van de woestijn wilde de kls. tapijten maken zoals de echte kamelen dragen. Ik gaf hen de doeken die gemeten waren tijdens de meetactiviteit. Per 2 schilderde de kls. een tapijt. Soms wou een kleuter dit alleen doen.
De tapijten werden omhoog gehangen aan de waslijn in de klas om te drogen.

Bij het afwerken van het groeiend kunstobject ontdekte de kls. dat de kameel nog geen mond, oren en ogen had. Met 2 schilderde ze langs elke kant de mond, ogen en oren.

Bij het terugblikken naar het groeiend kunstobject kreeg kameel een tapijt en een vriendje. Kameel kreeg een plaatsje bij de deur waar je de school binnen komt.Ik vond het een zeer leuke ervaring om de hele week met de kls. beeldend aan eenzelfde ding te werken. Ik ga het zeker in de toekomst nog eens proberen.

Hier volgen enkele foto's:

Dit was de kameel die een tweede leven kreeg na de meetactiviteit. De kleuters moesten de kameel meten om er doeken/tapijten voor te snijden die later die week gebruikt konden worden.


Hier schilderen de kleuters de kameel.


Hier maken de kleuters de kleurrijke woestijn voor kameel.


Hier maakt een kleuter een doek/tapijt voor kameel. Ze was volledig vrij om te schilderen wat ze wou.



Dit is het eindresultaat van het groeiend kunstobject.

Musical 'Notre Dame de Paris'

Op 6 april zijn we met een hele groep naar Notre Dame de Paris geweest.
De voorstelling begon om 20u en duurde tot 22u30.
In de helft van de musical was een pauze voorzien. Dan kon je in de inkomhal iets drinken of iets eten.


De voorstelling was zeer mooi. Het mooiste waren de danser die soms wel erg spectaculaire stunts uitvoerden.
De rol van Quasimodo werd gespeeld door Gene Thomas.
De rol van Esmeralda werd gespeeld door Sandrine.
Ook waren 2 dansers te zien die deelnamen aan het programma 'So You Think You Can Dance'.
In de krant verscheen hier een artikel over:

Het was een zeer mooie musical met een prachtig decor. Het enige dat jammer was, was dat we redelijk ver zaten om alles goed te kunnen zien. Ook waren er gaten in het verhaal. Het was al zeer lang geleden dat ik 'De klokkenluider van de Notre Dame' had gezien op film, dus ik wist er niet veel meer van.
Daarom kon ik op sommige momenten de verhaallijn niet goed volgen.

Het was absoluut wel een ervaring om nooit te vergeten!

De 3 rovers

Donderdag 18 maart hadden we in de namiddag Muvo. De lectoren toonde ons een film. Het was een tekenfilm die ging over 3 rovers.
Hier is een korte trailer:



Na de film kregen we een grote flap en moesten we alles opschrijven waar we aan dachten bij de film. We wisten nog altijd niet waarom we naar die film aan het kijken waren en waarom we eigenlijk woorden op een flap moesten schrijven.
Hier zie je wat we allemaal op de flap hebben geschreven:

Het lag dus vast. Ons project was dus de 3 rovers. We kregen wat meer informatie. We moesten het verhaal vertellen aan de kleuters in de vorm van toneel. Daarna moesten we doorwerkactiviteiten bedenken voor in de verschillende kleuterklassen te doen.

De klas werd in 2 verdeelt. De ene groep waren de scenaristen en herwerkte het scenario. De andere groep hielt zich bezig met de doorwerkactiviteiten.

Ik wou heel graag bij de scenaristen, maar er waren te veel personen die dat wilde.
Daarom ben ik vrijwillig aangesloten bij de groep voor de doorwerkactiviteiten op voorwaarde dat ik mocht meedoen in het toneel.

Het was beslist. Ik mocht mee doen in het toneel en mocht mee doorwerkactiviteiten bedenken.
Donderdag namiddag en vrijdag is er constant gewerkt aan de doorwerkactiviteiten en aan het scenario. Vrijdag avond werd het een eerste keer gerepeteerd.
Maandag 22 maart was het zover. Om 9u begon de voorstelling. Ik was een van de weeskinderen die alleen maar snoepjes moest maken voor de tante.
Hier zijn enkele sfeerbeelden:



De doorwerkactiviteiten die wij in de klas moesten begeleiden waren:
- BA: Ganzenbord met opdrachten
- ZA: Dramatiseren van het toneelstuk
- ZA: Bos van de rovers namaken met zoutdeeg
- ZA: Memory met dieren en geluiden
- ZA: Sporen zoeken

Een sfeerbeeld van de BA ganzenbord:


Er waren ook doorwerkactiviteiten buiten voorzien. Die vonden plaats na de speeltijd.
Ons groepje had 'Dassenroof' uitgewerkt.
Een sfeerbeeld:

De kleuters gingen echt op in het verhaal, dit was duidelijk te zien in de doorwerkactiviteiten.
Het was een zeer leuke voormiddag.

MuHKa

Op dinsdag 16 maart zijn we naar het MuHKa (Museum voor Hendendaagse Kunst) te Antwerpen geweest.
Om 13u15 moest iedereen stipt aan het MuHKa zijn, want de rondleiding begon om 13u30.
Iedereen kreeg een stickertje opgekleefd. Zo wisten de mensen van het MuHKa dat we betaald hadden. Daarna hebben we onze tassen en jassen in lockers gestoken zodat we er niet mee moesten sleuren.De rondleiding die we kregen noemde 'Dubbelfocus' en heeft 2,5 uur geduurd.Met een groepje van 10 gingen we met onze gids naar een bijzonder mooie plaats waar we een korte uitleg kregen voor de echte rondleiding zou starten.

De gids liet ons ervaren dat je op verschillende manieren naar voorwerpen,... ofwel kunst kan kijken. Dit hebben we dan eens uitgetest met enkele speelgoedjes.
Ook moesten we in 1 woord opschrijven wat we vonden van kleuters en kunst.
Iedereen schreef een woord op. Alle woorden werden overlopen en er werd iets bij verteld.

Na de korte kennismaking zijn we meteen over gegaan naar de rondleiding.
We hebben korte opdrachtjes gedaan die de gids ook met kleuters zou doen.
Een opdracht dat me bij is gebleven is dat we in een treintje moesten gaan staan met onze ogen dicht. De gids nam ons mee. We moesten goed letten op wat we hoorden en wat ze zagen met onze ogen dicht. Er waren heel veel lichtschakeringen waar te nemen (licht-donker) en er waren ook verschillende geluiden te horen. Bv. Fluitende vogeltjes (dit kwam voor in een film die aan het afspelen was), het gestap van iedereen voor en achter je, de geur van hout,...Op deze foto zie je een stukje van de film dat afgespeeld werd, waar we de vogels in hoorde, en het houten kunstwerk dat we roken.

We hebben ook een leuke opdracht gedaan op eigen niveau. We moesten per 2 gaan staan. We kregen nummer 1 of nummer 2. De nummers 1 moesten zich voor het kunstwerk zetten op de grond. De nummers 2 moesten een potlood en een blad nemen en met de rug tegen nummer 1 gaan zitten. Nummer 1 beschreef wat hij zag aan het kunstwerk. Nummer 2 tekende wat nummer 1 vertelde. Dit is het kunstwerk waar de opdracht mee gedaan werd.

Na de rondleiding zijn we terug samen gekomen op de prachtige plaats om even stil te staan bij wat we allemaal gezien hebben. Ook hebben we even stilgestaan bij onze mening kleuters en kunst. Iedereen moest bij zichzelf denken of hij nog altijd hetzelfde beeld had van kleuters en kunst dan voor de rondleiding.
Mijn menig was helemaal verandert. Ik vond voor de opleiding dat kunst voor kleuters te abstract was. Maar na de rondleiding is mijn gedacht hierover verandert. Kleuters kijken op een heel andere manier naar kunst dan wij en ontdekken allerlei leuke dingen, zien in het voorwerk gekke figuren,...
Kleuters en kunst gaat dus zeker samen.

Ook hebben we even een kijkje mogen nemen achter de schermen van het opbouwen van een nieuwe tentoonstelling. Het was zeer leuk om eens te mogen kijken hoe dat in zijn werk gaat.
De kunstwerken worden in enorm grote houten pakken vertransporteerd zodat het zeker niet beschadigd kan geraken.

Toneel: 'En toen ... was er kalkoen'

Op zondag 21 maart ben ik samen met Nele en onze vriendjes naar toneel geweest. Het toneel ging door in Gingelom om 14u30. 'En toen ... was er kalkoen' is een productie van Ruud De Ridder en Sven De Ridder. Het werd opgevoerd in het Gingeloms dialect.

Toen we binnen kwamen stond op elke stoel een kaartje. in dat kaartje stond een kerstwens.
Ieder kaartje had een andere boodschap.
In mijn kaartje stond: "De kerstboom staat de fonkelen met zijn lichtjes in 't kristal. We heffen ons glas op en dronken. We hopen dat het jullie goed gaan zal."

Het toneel speelde zich af in de tijd rond kerstmis.
Bij de familie Van Overloop is het kerstfeest. Het koppel (Yolande en Hector) dat het feest organiseert wil de hele familie langs de kant van Yolande weer bij elkaar brengen want ze heeft een belangrijke mededeling. Niet iedereen is even blij als ze elkaar terug zien.
De reden van de samenkomst is de erfenis verdelen van Yolade haar vader.
Het gaat om enkele miljoenen.

Yolande heeft al dat geld gevonden in de voering van de zetel van haar vader en wil het verdelen. Iedereen is er erg mee opgezet tot de pakjes open gedaan worden.
Het gaat om zeer oude biljetten in Belgische Franken, die niet meer omgeruild kunnen worden.
Niemand is daar mee opgezet en ze vertrekken om beurt allemaal naar huis.
Het is Yolande dus niet gelukt om haar familie weer bij elkaar te brengen...


Het was een zeer leuke ervaring om een toneel te zien in het plaatselijk dialect.
Hier en daar verstond ik niet alles. Een voorbeeld daarvan is 'nistel'. Ik vroeg dan aan Nele wat een 'nistel' is, ze vertelde me dat een 'nistel' een veter is.
Verder had het toneel een zeer leuke sfeer. Het trok je helemaal mee in het verhaal.

Musical 'Honk!'

Op zaterdag 13 maart zijn Nele en ik samen met onze vriendjes naar de musical 'Honk!' gaan kijken in de Sint-Michielskerk te Leuven.
Dit is de cast:

Als we in de kerk binnenkwamen lager er dekentjes zodat je je goed kon induffelen voor de koude.

Het was vreselijk koud in de kerk, ik was enorm blij dat er dekentjes lagen.
Op een bepaald moment had ik het zo koud dat ik de musical niet meer verder wilde zien.
Toen kwam er verlossing. het was pauze. In de kerk stonden vuurtjes waar je je aan kon warmen. Ook kon je tegen betaling een warm of koud drankje kopen of een tas warme soep.
In het begin van de voorstelling vond ik dat het helemaal niet geschikt was voor kleuters. Maar hoe langer ik er naar keek hoe meer mijn gedacht veranderde.
Er werden soms moeilijke woorden gebruikt maar die moeilijke woorden werden steeds door de cast uitgelegd. De uitleg van het moeilijke woord zat zo mee in het scenario verwerkt dat het op een natuurlijke manier gebeurde.

Op www.artbij.be vind je het verhaal van Honk!
Kort samengevat trekt het verhaal enorm hard op dat van het lelijke eendje.

Het was leuk dat ze zich op het verhaal van het lelijke eendje hebben gebaseerd.
Sommige dingen kon je daardoor voorspellen, maar andere dingen waren compleet anders dan het origineel verhaal.
Het bleef steeds boeiend om naar de kijken.

De cast kon ook prachtig zingen. Er zijn dan ook veel kippenvelmomenten geweest.
Verder vond ik het ook heel leuk dat de acteurs gewoon mensen bleven en zich enkel voordeden dat ze een bepaald dier waren. Ik vond het echt origineel dat de acteurs zich niet hadden verkleed in het dier dat ze waren.
Zo was het voor de toeschouwers leuk om uit te vissen wie nu welk dier is.

Het was een zeer hartverwarmende musical.

Project beeld: Alternatief vertellen

Als taak voor beeld moesten we alternatief vertellen eens uitproberen. Mijn alternatief vertellen is gebaseerd op het prentenboek 'Saartje zoekt de liefde'. Het hele verhaal is aangepast naar mijn BC: Kijk eens in de spiegel. Hier volgen enkele foto's van het alternatief vertellen. Ik heb alles thuis opnieuw moeten opstellen omdat ik die dag mijn fototoestel vergeten was.
Ik heb het verhaal dus thuis helemaal gereconstrueerd.

Dit was de beginopstelling.

Nina en Saartje (met kleedje) zien in de wei een lepel liggen. Ze spiegelen zich erin.

Nina en Saartje zien op een heuvel een zilverpapiertje liggen en proberen zich erin te spiegelen.

Nina en Saartje zitten langs de rand van de oever en spiegelen zich in het water.

Nina en Saartje komen kijken in de spiegel die ze van de kleuters gekregen hebben.


Nina, Saartje en al hun vriendjes vieren feest. Nina krijgt een stukje taart.

Reflectie op het uitvoeren van alternatief vertellen tijdens de stage.

Ik had mijn opstelling klaargezet tijdens de speeltijd. Als de speeltijd gedaan was hebben we eerst de boekentasjes ingepakt zodat ik rustig mijn verhaal kon vertellen. De KA alternatief vertellen was na de laatste speeltijd voor het naar huis gaan.

Als alle boekentasjes ingepakt waren kon ik met de activiteit starten.
Ik verzamelde de kleuters in de onthaalhoek.

Als alle kleuters een plaatsje gevonden hadden op de mat en in kleermakerszit zaten kon ik met het alternatief vertellen beginnen.

Het vertellen verliep in het begin zeer goed. De kleuters waren aandachtig en je zag aan hun gelaatsuitdrukking dat ze geboeid waren. Tijdens de wandeling van Saartje en Nina verwees een kleuter naar onze tocht voor de school die de klassikale impressie was na het onthaal in de voormiddag. Hij zei dat Saartje en Nina ook naar dingen opzoek zijn waar ze zichzelf in kunnen zien.

Af en toe stond er ook eens een kleuter recht om te kijken naar wat Saartje en Nina nog zouden tegenkomen tijdens hun wandeling.
Meerdere keren heb ik de opmerking moeten geven dat de kleuters terug moesten gaan zitten als indiaantjes (in kleermakerszit) en dat ze later in het verhaal wel te weten zouden komen wat Saartje en Nina nog tegen zouden komen.

Tegen het einde van de klassikale activiteit begonnen de meeste 3-jarigen af te haken. Ze begonnen met elkaar te prullen, gingen op de bankjes zitten, staarden om zich heen,... Ik zette mijn verhaal toch door omdat ik zag dat de andere kleuters (waaronder enkele 3 en 4-jarigen) heel betrokken aan het luisteren waren. De betrokkenheid kon ik afleiden aan hun mimiek, houding en de concentratie waarmee ze aan het luisteren waren.

Als de kleuters naar huis waren overlegde ik met mijn stagementor mijn activiteiten. Over het alternatief vertellen vertelde ze me dat het voor de 3-jarigen te langdradig was. Saartje en Nina kwamen voor de 3-jarige te veel dingen tegen. Voor 3-jarige moest er sneller tot een oplossing gekomen zijn. (Saartje en Nina moesten sneller een spiegel vinden zodat ze zichzelf konden zien.)

Bij een volgend alternatief vertellen, ga ik er over waken dat het verhaal niet te lang is voor de 3-jarigen maar ook niet te kort, zodat de 4-jarigen voldoende uitdieping in het verhaal hebben om dingen te ontdekken.

Conclusie:
- Het alternatief vertellen was zeker op niveau van 4-jarigen.
- Het verhaal voor de 3-jarigen had iets korter moeten zijn en meer 'straight to the point'.
- Qua ondersteuning met materialen zat de activiteit goed.

Sintfeest

Op 1 december start het eerste project van Muvo, nl. het Sintfeest.
We verzamelde in de spiegelzaal. Daar kregen we een korte mededeling van wat de bedoeling was voor de volgende 3 dagen.
We moesten een heel scenario bedenken voor het Sintfeest dat op 3 december doorging.

Eerst verdeelde we ons in groepjes. daarna kregen we een krant.
We deden de krant op een willekeurige plaats open, deden onze ogen dicht en zette onzer vinger neer op een woord. Rond dat woord moesten we een brainstorm doen.

Als iedereen zijn brainstorm gedaan had, werden de flappen tegen de wand omhoog gehangen. iedereen kreeg rode en groene stickers.
Bij een leuk idee kon je een groene sticker kleven. Bij een 'slecht' idee kon je een rode sticker kleven.

De ideeën met de meeste groene stickers werden gebruikt om zo een beginpunt te hebben voor het scenario van het Sintfeest.

Alle groene ideeën werden uitgeknipt en bij elkaar gehangen op borden.
Het scenario kreeg stilaan vorm in de grote lijnen.
Als de grote lijnen gevonden waren, nam iedereen een onderdeel op zich.
Zo ontstonden er verschillende groepjes.

Ik koos voor een van de fouten die de pieten maakte en voor de staking.
De hoofdpiet maakte allerlei fouten. Bij de fout waar ik aan meewerkte had de hoofdpiet de verkeerde schoenen klaargezet voor een andere piet. Het waren geen schoenen maar zwemvliezen... Ik was 1 van de 2 pieten die de piet nadeed die met zwemvliezen door de zaal stapte.
De staking zo 2 keer aan bod komen. Een eerste keer als zitstaking en een tweede keer als betoging. Iedereen heeft de eerste twee dagen rond zijn eigen onderdeel gewerkt.

Op de tweede dag werd alles aan elkaar geplakt en werd het al een eerste keer voorgedragen.
Hier en daar werd het scenario nog wat bijgewerkt.
Op 3 december was de grote dag.

Iedereen moest om half 8 aanwezig zijn, zodat iedereen nog tijd genoeg had om zich om te kleden en klaar te maken. Hier zie je een foto van Nele (rechts) en mezelf (links).

Rond half9 begon het Sintfeest.
Het Sintfeest ging door in de oefenschool zelf.
Het was een zeer geslaagde voorstelling. Iedereen heeft goed zijn best gedaan.
Ik heb er uit geleerd dat het moeilijk is om in je rol te blijven. Maar eens je er in zit, blijf je er in zitten tot het terug 'Kelly' bent.

Creastage

28, 29 en 30 september zijn we op creastage (meer bepaald poppenspel stage)gegaan in Sint-Jans-Molenbeek. We kregen begeleiding van het vormingsinstituut zZmogh vzw.

Om 10 waren Nele en ik ter plaatse. We hebben onmiddellijk onze bagage in een zaal gezet. Daarna zijn we terug naar buiten gegaan om te wachten op de rest van de groep.

Als iedereen er was zijn we naar de zaal gegaan waar onze bagage stond.We zijn er onmiddellijk ingevlogen. We kregen ieder een stuk uit 'mouche' (het materiaal dat in zetels zit) waar we een handpop mee gingen maken.
We moesten 2 hoeken aan elkaar kleven met contactlijm.
Daarna moesten we onze hand erin stoppen en beslissen tot waar onze hand in onze pop zat. Het overige deel moesten we schuin afknippen.Het afgeknipte deel werd bijgehouden om eventueel te gebruiken voor de handpop verder vorm te geven.

Als alles aan elkaar gekleefd was, moesten we nadenken over wat voor soort pop we wilde maken. We konden kiezen voor een dier, een mens of een fantasiedier.
Ik koos om een fantasiedier te maken.
Mijn pop was niet op tijd klaar. We kregen wel tijd om tussendoor verder te werken aan onze pop. Tegen het einde van de creastage was mijn pop 'Marcel' zo goed als klaar. Ik moest hem nog juist een kleedje geven.
Ik vond het zeer leuk om te leren hoe je van zo een soort materiaal een pop kan maken.
Later werd er ook met de gemaakte poppen een kleine voorstelling gedaan.

Dit was het allerleukste deel van de creastage waar ik volledig mijn eigen ding kon doen om de pop te maken.

Verder hebben we nog tal van andere leuke dingen gedaan.
We hebben geleerd hoe we moeten omgaan met poppenkastpoppen.
Wat mij het meest is bijgebleven is dat je pop altijd in beweging moet blijven.
De pop moet wel op een natuurlijke beweging bewegen. Ook moeten de handen van de pop gesloten zijn als je er niet mee speelt. Dit kan je zien op onderstaande foto.


Ook hebben we voorwerpen leren manipuleren zodat ze tot leven komen.
Sommige voorwerpen geef je een meerwaarde door er bijvoorbeeld oogjes aan te geven.
Op onderstaande foto zie je de verschillende voorwerpen die we gemanipuleerd hebben.

Ook hebben we knuffels tot leven gebracht. Het hanteren van de knuffels met beide handen was redelijk moeilijk in het begin. Maar we kregen voldoende oefenkansen om het onder de knie te krijgen.

Met een overheadprojector hebben we kennis gemaakt met schimmenspel.
We moesten allerlei figuren uit papier knippen en deze projecteren op de muur.
Daar na moesten we een kort verhaaltje bedenken en dit vertellen en brengen aan de andere groepjes.

De eerste 2 dagen hebben we allemaal verschillende inputs gehad die we dan konden gebruiken om de laatste dag een toonmoment in elkaar te steken.
Iedereen splitste zich op in groepjes en elk groepje deed iets anders.Ik koos voor het fluotheater.We moesten ons helemaal in het zwart kleden zodat niemand ons kon zien zitten.
Zo was het effect ook mooier. Op onderstaande foto zie je hoe we er uit zagen.

Het was verschrikkelijk warm in dat decor. Dat kwam door alle lampen en doordat mijn zwarte kleren redelijk dik waren. Als we ons toonmomentje nog een oefende, trok iedereen een kapje helemaal over zijn hoofd.

In volgend filmpje zie je ons toonmomentje dat we toonde aan een groep Brusselse kleuters.
Ik zit langs de linkse kant zoals op de foto hierboven.




Het was een zeer leuke en leerrijke ervaring. Ik heb enorm veel technieken opgestoken en heel wat inspiratie opgedaan voor volgende stages.